Op het podium: RegisterRestaurator Hanneke Kramer

In deze rubriek stellen we graag nieuwe Register Restauratoren aan u voor. Deze keer restaurator Hanneke Kramer. Met haar bedrijf Kramer Conservation is zij de 25e inschrijving in het Restauratoren Register, dat dit jaar hard is gegroeit. We stellen haar graag voor.

Hanneke Kramer - eigen foto

Wat trekt je aan in het vak van restaurator?
“Mijn interesse in het behouden van cultureel erfgoed in het algemeen, en specifiek mijn interesse voor objecten met textiel. Het werken op verschillende locaties en met verschillende collega’s vanuit andere disciplines maakt het werk leuk en uitdagend. Binnen de restauratie is het mogelijk om verdieping te zoeken in de materialen en technieken die je nodig hebt of interessant vindt, en je kan zelf bepalen hoe ver je die verdieping in gaat. Ook trekt mij de combinatie van het praktische met het theoretische deel wat samenkomt tijdens de behandeling van een object.
Ik vind het leuk als ik iets nieuws leer over het vakgebied en mijn specialisme door overleg met collega’s, gesprekken met conservatoren over de achtergrond van een object, en welke invloed behandelingen kunnen hebben maar ook dat het object op de juiste manier wordt opgesteld in een tentoonstelling; de sluiting verkeerd om, of een speld/ vouw op een verkeerde plaats kan opeens een heel ander cultureel signaal geven in de beeldtaal van het kostuum.”

Je werkt als textielrestaurator, vanwaar deze specialisatie?
“Voorafgaand aan de Conservering en Restauratie opleiding aan de UvA, heb ik de opleiding aan de Reinwardt in de richting van Collectiebeheer gedaan. Daar merkte ik al snel dat in de verschillende depots, ik letterlijk het meest werd aangetrokken door de textiele objecten, niet alleen vanwege het materiaal maar vaak ook de lading van andere waarden, zoals emotionele en culturele waarden die een object meedraagt. Toen ik de mogelijkheid hoorde dat ik na mijn HBO opleiding richting restauratie kon gaan, zeiden vrienden en klasgenoten; dat wordt natuurlijk in textiel! “

Wat maakt voor jou een goede textielrestaurator?
“Jezelf uitdagen om steeds opnieuw alle opties voor behandeling en onderzoek af te wegen, en om bij een bepaald type object geen standaard behandeling te creëren. Een voorbeeld hiervan is het voeren van wandtapijten. Afgelopen zomer bleek tijdens een project met een collega dat er ontelbare manieren van het aanbrengen van een steunvoering of sluitvoering zijn, terwijl vaak in het behandelingsverslag wordt geschreven; ‘tapijt gevoerd’.
Ook denk ik dat het in het werkveld fijn is om breed te blijven kijken naar preventieve conservering en behandelingsopties aan andere materialen. Ons werk is vaak zo gedetailleerd in een specialisatie, ik denk dat het een kunst is om jezelf niet te verliezen in de hele kleine details, door af en toe proberen uit te zoomen naar het grotere geheel van het type collectie en hoe het gebruikt wordt zoals het verschil tussen gebruikscollectie/ museale collectie/studie collectie.”

Welke objecten zie je het meest?
“Mijn opdrachten variëren van kostuums tot interieur textiel, van etnografische collecties tot moderne kunst, kortom; zeer divers en daar ben ik heel blij mee. Als ik een paar weken aan een object heb gewerkt is het verfrissend om een totaal ander object met andere problematiek onder ogen te hebben. Ook werken op diverse locaties bij verschillende opdrachtgevers en verschillende type projecten in een week naast elkaar, zoals het uitvoeren van behandelingen, object mounting voor een tentoonstelling of het maken van een conditie rapportage, maakt dat het werk niet verveeld.”

Wat is voor jou de meerwaarde van het Restauratoren Register?
“Ik hoop dat het Restauratoren Register een groep actieve restauratoren wordt die elkaar op werk gebied uitdaagt, elkaar support en als doel heeft het vakgebied verder te ontwikkelen. Ik hoop dat opdrachtgevers door middel van een registerstatus zien dat er ‘actieve restauratoren’ zijn die vakkennis bijhouden en uitbouwen.”

Van welk kunstobject gaat jouw hart sneller kloppen?
“Ik vind etnografische kostuums zeer interessant, de complexiteit van degradatie bij verschillende de materialen naast textiele materialen in een kostuum, maken het een uitdaging om, vaak samen met een restaurator uit een andere discipline, tot een zo goed mogelijk voorstel te komen. Van dit type objecten leer ik iedere keer veel. Niet alleen materiaal technisch gebied leer ik van ieder object, maar ook met betrekking tot het immateriële aspect wat er bij een kostuum hoort en hoe dat zich vertaald naar bepaalde elementen die tijdens een behandeling aandacht nodig hebben. Voorbeelden zijn; soms zijn bepaalde vouwen zeer belangrijk om te behouden, en andere vouwen moeten er vanuit het perspectief van de toeschouwer echt uit. Soms is verkleuring onderdeel van het object en gebruik, soms betekent verkleuring dat het object ontoonbaar is in de ogen van de toeschouwer”